тынычлыкның бәясе

Зарипова Гузалия Габдулнуровна

Тыныч тормыш кичергәндә уйланмыйбыз да, тынычлыкның мәгънәсенә дә төшенмибез, бер көйгә яшибез дә, яшибез... Берәр хәл булганда гына, аңыбызга килгән кебек, уйлана һәм төшенә башлыйбыз.

Тынычлыкның бәясе бик зур! Моны һәркем аңласа иде, аны саклауга үзеннән өлеш кертсә иде... Ә башлап, илебезнең политикасын гаепләүдән туктарга кирәк. Чөнки без, ул өлкәдә эшләмәүчеләр, барлык нечкәлекләрне белеп бетермибез, илебезгә нинди куркыныч янаганын аңламыйбыз... Әйдәгез, аңлап һәм уйлап әйтик сүзебезне...